Thursday, March 5, 2009

First Born

"'Οταν γέννησα, δεν ένιωθα τίποτα απ'αυτά που έπρεπε να νιώθω. Χαρά, ροζ συννεφάκια, πληρότητα. 'Ενιωθα ανήμπορη, ανίδεη, παγιδευμένη, ανόητη και άγαρμπη.
Αναρωτιόμουν αν ήμουν καλη μητερα, και μετα ήμουν σίγουρη οτι δεν ήμουν. H πεθερά και η μητέρα μου βοηθούσαν αλλα πάντα με έναν τρόπο που με έκανε να νιώθω οτι ήμουν διπλά άχρηστη.
Μπορεί έγω να το έπαιρνα έτσι, όμως έτσι ένιωθα. Ο καθενας το μακρύ και το κοντο του. Θηλάζω; Δεν κάνει. Δεν θηλάζω; Δεν κάνει.
Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα να μου έχει κλαπει ο χρόνος μου, η προσωπικότητά μου, η ζωή μου, και σαφέστατα, η ζωή σου θυσιάζεται πλέον στον βωμό της νέας ζωής, αλλα η μετάβαση θα γινόταν πιο ευκολα αν δεν σου υπενθύμιζε ο καθενας οτι εφόσον δεν το κάνεις με χαρα, είσαι κακός άνθρωπος και κακή μάνα."
Ιωάννα 32 Λογίστρια











Πριν γεννήσω όλοι με προσεχαν και με το που γέννησα όλα ήταν για το μωρό. Κουραζόμουν και πάλευα και διεκδίκησα τουλάχιστον το στήθος μου. Θα έδινα για το υπόλοιπο της ζωής μου, να θηλάσω και όταν θα μπουσουλαγε και θα είχε δόντια; Πόσο πια να θυσιαστώ;
'Εβλεπα τον άντρα μου ο οποιος στα ματια μου έδειχνε τουρίστας στη διαδικασία. Πόσο να εμπλακει; Σωματικά καποια πράγματα ειναι αδύνατα.
Η περίοδος μου ήρθε αμέσως, και πονούσα από τα ράματα.
Ποια ωραία οικογένεια;
Νύσταζα και ένιωθα χοντρή, άσχημη. Ο άντρας μου έβγαινε έξω, μιλούσε με κόσμο κι εγω ήμουν...πού αλήθεια;
Κατερίνα 36 Χορογράφος
















"Πριν γεννήσω είχα έναν φόβο. Μην τυχον και το μητρικό φίλτρο ειναι μύθος. Μην και δεν αγαπάω το παιδι. Σκεφτόμουν ότι αν μια μανα δεν αγαπάει το παιδί της, δεν θα το παραδεχόταν ποτέ. 'Αρα, ποιος μου λέει ότι θα ένιωθα όλα αυτά που περιγράφουν στις ταινίες, τα ροζ, τα συννεφάκια και όλα αυτά που έψαχνα μέσα μου απεγνωσμένα αλλά δεν έβρισκα;
Η ερωτησή μου σοκαρε αρκετούς όταν ήμουν με την κοιλιά στο στόμα. Κυρίως άντρες. Η εικόνα της θεοποιημένης μάνας έχει κάνει τρομερή ζημια αλλα δεν θα επεκταθώ σ'αυτό τώρα.
Το γεγονός όμως οτι εκφραζα με λόγια κάτι που με βασανιζε, με βοηθούσε και να το αντιμετωπίσω καλύτερα. Σε μερικές μητέρες η α΄γαπη έρχεται αυτόματα, πριν καν γεννηθεί το παιδι, σε άλλες παίρνει πιο πολύ χρόνο. Ακριβώς όπως και μερικά μωρά γεννιούνται έτοιμα να θηλάσουν, και άλλα θελουν τρόπο και τεχνική. Και αυτό ειναι που δεν βγαίνει αρκετά προς τα εξω, οτι δεν υπάρχει "φόρμουλα. Δεν υπάρχει πρέπει."
Λίλι 38

"Είχα πάει να δω μια φίλη που γέννησε στο νοσοκομείο, και η διπλανή κοπέλα αρνίοταν να πιασει και να θηλάσει το μωρό της. Ο άντρας της μαζεμένος την παρακαλούσε και κείνη κλάμμενη αρνιόταν. Το μωρό ούρλιαζε και το προσωπό του ήταν παραμορφωμενο από την απελπισία. Εκεινη πεισματικά ειχε μείνει να το κοιτάει και να αρνειται να το πιάσει. Η νοσοκόμα μπήκε μεσα και την ξέχεσε, ειπε οτι το παιδί ειχε πάθει τρόμο. Λογικό μετά απο την τρομερή διαδικασία της γέννας να νιώθεις το απόλυτο κενό και κρύο. Ο καθένας θα πανικοβαλόταν.
Λυπόμουν το μωρό και ήθελα να την χαστουκίσω.
Πονούσε λέει από τα ράμματα της καισαρικής και παραπονιόταν σαν παιδακι.
Δεν ξέρω αν ειχε επιλόγχια κατάθλιψη, ή αν απλά ήταν μια κακομαθημένη που ξαφνικά άρμεγε τις τελευταίες σταγόνες προσοχής που μπορούσε, πανικόβλητη στην ιδέα οτι τώρα εκείνη θα πέρναγε σε δεύτερη μοιρα, αλλα το κλάμμα εκεινου του μωρού δεν θα το ξεχάσω ποτέ."
Νικη, 40 Δημοσιογράφος





Όταν γεννήθηκε το παιδί, ήμουν ήδη έτοιμη για αλλαγές, ήξερα οτι εγώ "πέθαινα" η ζωή μου όπως την ήξερα (σακίδιο και πεντοχίλιαρο στην τσεπη και βουρ όπου με βγαλει), δεν θα υπήρχε ξανά. Δεν περίμενα ειδυλλιακες καταστάσεις, περίμενα αυτά που βρήκα. Ξενύχτι, πόνο, πιθανή βαρεμαρα, νεύρα...
Θήλαζα το παιδι (μελέτες λένε οτι βοηθάει πολύ την μητέρα στο να αναπτύξει υπομονή και να δεθεί με το παιδί), το άλλαζα και σαν αυτόματος πιλότος έκανα αυτά που έπρεπε να κάνω, γνωρίζοντας λίγο πιο πολύ καθε μέρα το ανθρωπάκι που είχε έρθει να φέρει τα πάνω κάτω.
Και δεθηκαμε, και αγαπηθηκαμε. Σιγά σιγά.


Το να περιμένεις όλα να ειναι τέλεια ειναι μια χολυγουντιανή βερσιόν που καταδυναστευει και πλανά αμέτρητες γυναικες ακριβώς όπως και οι χολυγουντιανοί έρωτες.
Η αλήθεια ειναι οτι ειναι μεγάλη αλλαγη που απαιτει -κοινωνικά κυρίως- τον θάνατο του Εγω, και πολλές γυναικες, είτε γιατι έχουν μεγαλώσει ετσι, είτε γιατί δεν το σκέφτηκαν έτσι εξ αρχής, βρίσκονται στο "περιθώριο", με χιλιάδες μάτια να περιμένουν απ'αυτές να ειναι παραδειγματικές μητέρες, ευτυχισμένες που δεν έχουν πια προσωπική ελευθερία, που το σώμα τους δεν τους ανήκει,που τα ονειρά τους αναβάλονται επ'αόριστο, που ειναι πλέον ένα "εργαλειο", με κριτές και συμβουλάτορες να τους λένε οτι θα 'πρεπε να ειναι ευτυχισμένες γι αυτό, και να ακυρώνουν και τα ίδια τους τα αισθήματα.

Βαρύ φορτίο.


Δεν είμαι ψυχολόγος, δεν ειμαι ενδοκρινολόγος, τα συμπερασματά μου ειναι πιθανόν λάθος, ή σωστα. Όμως βασει αρκετών μαρτυριών καινούργιων μητέρων που ειχα την τύχη να γνωρίζω, είδα οτι σχεδόν όλες είχαν πρόβλημα με τον άντρα τους σε καποιο επίπεδο (δεν τις καταλάβαινε, δεν βοήθαγε...ή πολύ απλά δεν ειχαν κοινές εμπειρίες κατι που δημιουργούσε απόσταση) και πολλές ένιωσαν πολλες φορές ότι δεν άντεχαν άλλο. Και με το μωρό.
Και το να το πούνε κάπου που δεν τις κατέκριναν, να πούνε "δεν μου αρέσει η ζωή μου τώρα", να αφεθούν και να παραδεχτούν χωρίς ενοχες οτι "οχι, δεν είμαι ευτυχισμένη!!", μπορεί να μην βοηθήσει με τις τρελαμένες ορμόνες, αλλά τουλάχιστον αφαιρείται η αφόρητη πίεση του να χαμογελάς ενώ θες να κλάψεις.












Οι ορμόνες ειναι βασικό "πρόβλημα" όπως εξηγούν τα πολλαπλά άρθρα και οι μελέτες. Σε Ευρωπαϊκες χώρες έχουν αθωωθεεί γυναίκες που χειροδίκησαν και εγκλημάτισαν κατα την περίοδο της εμμηνόπαυσης. (για να δώσω ένα παραδειγμα του πόσο σημαντικός παράγοντας είναι)
Την περίοδο της λοχείας μπορεί να νιώσουμε μελαγχολία, θλίψη, κατάθλιψη, νεύρα, εχθρότητα...τα πάντα.
Οι μποντι μπιλντεράδες που παίρνουν αναβολικα ουκ ολίγες φορές παθαίνουν αμόκ ('Roid rage) με μερικές φορές πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα.
Αυτό δεν σημάινει οτι το άτομο ειναι τρελό, αλλά ότι νιώθει πράγματα που δεν εχουν απαραιτητα λογικη βάση για εμάς τους απ'έξω, και τα νιώθει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Μεγενθυμένα.

Πιστεύω μου, είναι οτι ο θυμός πηγάζει πάντα από τον φόβο.
Φόβο οτι μας κρίνουν, μας ακυρώνουν, δεν μας σέβονται, δεν μας υπολογίζουν.
Φόβο οτι ο αλλος βλεπει τους ενδόμυχους φόβους μας και μας απορρίπτει για τους λόγους που εμείς έχουμε απορρίψει τον εαυτό μας σε καποιο επίπεδο.

'Ετσι μια μητέρα που ανακαλύπτει οτι δεν της αρέσει να θυσιάζεται σε τέτοιο βαθμό, κάνει προσπάθειες να καταπνίξει τα συναισθήματα γιατι τα θεωρεί "κακά". Πώς γίνεται να μην λιώνει απο ευτυχία μπροστα στο μωρό; Πώς γίνεται να υπολογίζει νκαι να της στοιχίζει το τι κάνει για το ίδιο της το παιδι; Πώς γίνεται να μην νιώθει νιρβάνα;
Το αποτέλεσμα ειναι να νιώθει ευάλωτη στην κριτική, να νιώθει ένοχη, να προσπαθεί ακόμα πιο πολύ, ενώ θα πρεπε να σταματήσει και να πει σε καποιον που δεν θα την κρίνει οτι ...

"Δεν νιωθω αυτά που μου λένε οτι "θα'πρεπε" να νιωθω".
Να σταματήσει να τα πνίγει.

Και ίσως...ίσως ετσι γίνει το πρώτο βήμα στο να δει χωρίς φόβο, χωρίς πιεση, πραγματικά το ΤΙ ακριβώς νιώθει, και να αρχίσει το ταξίδι της με το μωρό της, απο κει, βήμα βήμα.



















Μια ταινία αρκετα αμφιλεγόμενη ειναι το First Born.




Περα από τα "εφέ"(μουσική, υπερβολή κλπ), την θεώρησα ακριβής και τίμια στην απεικόνιση των συναισθημάτων της νεαρής μητέρας.


Symptoms of post natal depression

Feeling Depressed

You feel low and unhappy for most of the time you have some good days but they are few and far between.

Irritable

You may get irritable with any other children you may have and sometimes with your baby. Most of the flack gets directed towards your partner which can be confusing for them as well as you.

Tired

You will feel tired as a new mother but the tiredness caused by depression is totally different as you will feel so exhausted most of the time much like when your ill.

Sleepless

Even though you crave sleep like an addict craves drugs you may find yourself unable to sleep for any length of time

Loss of appetite

You find you don’t feel hunger and forget to eat this can leave you feeling run down

Unable to enjoy anything

Life seems to loose it’s sparkle you see life through crap tinted glasses

Sex

Sex after child birth is a touchy subject at the best of times men don’t seem to understand that the tiredness doesn’t make you feel sexy and sex may be painful , with the depression you are not interested at all. This sometimes can cause problems in a relationship talk to your partner and try to get them to understand

Unable to cope

The depression can make you feel that you cant do anything right, you start to think that you are a bad parent and unable to organise your day

Guilt

Depression changes the way you think you see thing always in a negative light you may start to feel guilty about the way you feel

Even if you have strong loving feelings for your baby, you can still feel anxious. Most new mothers worry about their baby’s health, but post natal depression can make this overwhelming. You may worry unduly this can put you under a lot of strain constantly worrying about your baby’s health constantly listening for there breathing can leave you exhausted.

Treatment of post natal depression

Without treatment post natal depression can last for months if not years in rare cases. The treatment is very similar to the treatment of traditional depression and you should contact you health care provider in the first instance. Without intervention you can sink down to the depths of despair. but there are some things you can do to help yourself working with the medical intervention.

Go for a walk

exercises releases endorphins to make you feel better

Eat Porridge

Oats have been found to have antidepressant properties

Eat Fish for Omega-3

omega-3 fatty acids. Research has shown that depressed people often lack a fatty acid known as EPA. Participants in a 2002 study featured in the Archives of General Psychiatry took just a gram of fish oil each day and noticed a 50-percent decrease in symptoms such as anxiety, sleep disorders, unexplained feelings of sadness, suicidal thoughts, and decreased sex drive. Omega-3 fatty acids can also lower cholesterol and improve cardiovascular health. Get omega-3s through walnuts, flaxseed and oily fish like salmon or tuna.


(http://babykingdom.co.uk/post-natal-depression-symptoms/)

No comments: